Het is moeilijk om de juiste woorden te vinden voor de onbeschrijfelijke pijn die het verlies van een doodgeboren kindje met zich meebrengt. Het is een verlies dat zo intens en onbegrijpelijk is dat het je hele wereld op zijn kop zet. Je bent bevallen, je buik is leeg maar er klinkt geen gehuil door de ruimte. Het blijft oorverdovend stil. Het lijkt zelfs wel alsof de wereld is gestopt met draaien, in ieder geval jouw wereld. In dit blog willen we ons richten op hoe je met deze pijn om kunt gaan en wat er geregeld moet worden.
Emotioneel omgaan met verlies
Er is geen juiste of verkeerde manier om met het verlies van een doodgeboren kindje om te gaan. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Sommige mensen huilen, sommige mensen worden stil, en anderen proberen zich te verliezen in hun werk of andere bezigheden. Het is belangrijk om te begrijpen dat al deze reacties normaal zijn.
Het is belangrijk hulp te zoeken wanneer je dat nodig hebt. Dat kan een professionele rouwbegeleider zijn, een geestelijk verzorger, of zelfs gewoon een goede vriend of familielid die bereid is te luisteren. Rouwgroepen kunnen ook een geweldige bron van steun zijn, omdat ze je in contact brengen met mensen die precies begrijpen wat je doormaakt.
Praktische zaken: wat moet er geregeld worden?
Naast het omgaan met de emotionele pijn, zijn er ook een aantal praktische zaken die geregeld moeten worden na het verlies van een doodgeboren kindje.
Eerst en vooral, zal het ziekenhuis je helpen met de eerste stappen. Dit omvat onder andere het aangeven van de geboorte bij de burgerlijke stand. Sinds 2019 is het in Nederland verplicht om een doodgeboren kindje aan te geven, ongeacht de duur van de zwangerschap. Dit betekent dat je kindje officieel erkend wordt en een plaats krijgt in het register van de burgerlijke stand.
Wat zegt de wet?
Baby’s geboren bij een zwangerschapsduur van 24 weken of meer vallen onder de Wet op de lijkbezorging. Deze wet bepaalt dat een doodgeboren kindje begraven of gecremeerd moet worden. Dit moet gebeuren binnen zes werkdagen na de geboorte, maar de dag van de geboorte zelf telt niet mee. Een arts stelt de dood van de baby vast en geeft een officiële verklaring van overlijden af.
Het is mogelijk om hiervoor uitstel te vragen bij de gemeente als je meer tijd nodig hebt. Ook mag je zelf kiezen waar de begrafenis of crematie plaatsvindt, of je het zelf wilt regelen of dat je het wilt overlaten aan een uitvaartondernemer.
Er zijn geen strikte regels voor hoe een begrafenis of crematie eruit moet zien. Dit kan variëren van een eenvoudige, intieme ceremonie tot een grotere bijeenkomst met familie en vrienden. Het belangrijkste is dat het een moment is dat voor jou betekenisvol voelt.
Mogelijkheden voor herdenken en eren
Er zijn vele manieren om een doodgeboren kindje te herdenken en te eren. Sommige ouders kiezen ervoor om een fotoalbum of herinneringsdoos te maken met foto’s, echo’s en andere tastbare herinneringen. Anderen kiezen voor een gedenkteken, zoals een boom planten of een gedenksteen plaatsen. Wat je ook kiest, het gaat erom dat het voor jou betekenisvol is en je helpt bij het rouwproces.
Ook kan het helpen om over je kindje te praten. Hoewel dit in het begin misschien moeilijk is, kan het delen van je gevoelens en herinneringen met anderen je helpen bij het verwerken van het verlies. Het kan ook helpen om de naam van je kindje te gebruiken, als je die hebt gekozen. Dit kan een krachtige manier zijn om je kindje te eren en te herinneren.
Verplichtingen en rechten
Het is belangrijk om te weten dat je als ouders rechten en plichten hebt. Zoals eerder genoemd, ben je verplicht om de geboorte van je doodgeboren kindje aan te geven bij de burgerlijke stand en om je kindje te begraven of te cremeren. Maar je hebt ook het recht om te beslissen hoe en waar dit gebeurt, en om op je eigen manier en in je eigen tempo te rouwen.
Daarnaast heb je ook recht op verlof. Moeders hebben recht op minimaal 16 weken zwangerschaps- en bevallingsverlof. Vader of partner heeft recht op geboorteverlof, dat een aantal werkuren per week bedraagt. Daarnaast kan de partner aanvullend geboorteverlof opnemen, wat maximaal vijf weken bedraagt.
Het verlies van een doodgeboren kindje is een van de moeilijkste dingen die je ooit zult meemaken. Maar onthoud dat je niet alleen bent, en dat er hulp en steun beschikbaar is, zowel voor het omgaan met de emotionele pijn als voor het regelen van de praktische zaken. Neem de tijd die je nodig hebt om te rouwen, en doe wat voor jou het beste voelt. En wees lief voor jezelf, geef jezelf de ruimte om te helen.
Ondersteuning zoeken en verder gaan
Naast professionele hulp en steun van vrienden en familie, zijn er diverse organisaties en online bronnen beschikbaar die je kunnen helpen bij het verwerken van het verlies van een doodgeboren kindje. Enkele voorbeelden hiervan zijn:
- Stichting Stille Levens: Deze stichting biedt ondersteuning aan ouders die een doodgeboren kindje hebben verloren, werkt aan bewustwording en verbetering van zorg, en voert onderzoek uit naar de oorzaken van doodgeboorte.
- Vereniging Ouders van een Overleden Kind (VOOK): Een zelfhulporganisatie van en voor ouders die een kind hebben verloren, ongeacht de leeftijd of de oorzaak van het overlijden.
- Lieve Engeltjes: Een online platform voor ouders die een kindje verloren hebben, met een forum, chat en diverse andere vormen van steun en contact.
Extra info
Liefdevolle steun na een miskraam
Wat is een regenboogbaby?
Wanneer je baby de bevalling niet overleeft…
Bronvermelding
© Foto: 123rf.com
